Από τις πρώτες εβδομάδες κύησης, λόγω έκκρισης προγεστερόνης και οιστρογόνων αρχίζει
το αίσθημα βάρους, κι ευαισθησίας των μαστών. Οι θηλές και η θηλαία άλως σκουραίνουν
και αρχίζουν να εμφανίζονται οι σμηγματογόνοι αδένες ή αλλιώς φυμάτια του Montgomery
γύρω από τις θηλές.
Κατά το τρίτο τρίμηνο της κύησης, αν η μητέρα έχει επίπεδες ή ανεστραμμένες θηλές
υπάρχει δυνατότητα μετά τον τοκετό με μαλάξεις και διέγερση των θηλών πριν από το
θηλασμό να ανασυρθούν και να διευκολύνουν την προσκόλληση του νεογνού. Οι θηλές
σιλικόνης βοηθούν το μωρό να πιάσει την θηλή και να θηλάσει ικανοποιητικά και
ευκολότερα σε περίπτωση εισολκής της.
Επίσης, στις μητέρες που δεν αποστραγγίζουν επαρκώς κάθε μαστό παρατηρείται
απόφραξη των γαλακτοφόρων πόρων. Για την αποφυγή αυτού οι μητέρες θα πρέπει να
θηλάζουν από τον πάσχοντα μαστό συχνά για την αποσυμφόρηση του. Το ζεστό νερό και οι
μαλάξεις του μαστού κυκλικά από την περιφέρεια προς την θηλή επιτυγχάνουν την
θεραπεία της απόφραξης του γαλακτοφόρου πόρου.
Μια άλλη πάθηση των μαστών είναι η μαστίτιδα, η οποία είναι μία φλεγμονή που
εκδηλώνεται ως μία ευαίσθητη, ζεστή και οιδηματώδης περιοχή του μαστού σε συνδυασμό
με συμπτώματα λοίμωξης όπως πυρετός, ρίγος και μυαλγίες. Πολλές μητέρες λόγω αυτού
αποφασίζουν να διακόψουν το θηλασμό εσφαλμένα, διότι εκείνος βοηθάει στην
αντιμετώπιση της φλεγμονής αφού η συχνή σίτιση του νεογνού αποσυμφοριζει τους
μαστούς.
Πέρα από τον θηλασμό η θεραπεία στην μαστίτιδα είναι η ξεκούραση, η
αυξημένη πρόσληψη υγρών, η λήψη αναλγητικών και αντιβιοτικών διότι αυτή προκαλείται
από μικρόβια και κυρίως τον σταφυλόκοκκο.
Συμπερασματικά κατά τη διάρκεια του θηλασμού υπάρχει πιθανότητα να εμφανιστούν
διάφορες παθήσεις των μαστών οι οποίες όμως δεν θα πρέπει να οδηγούν στην διακοπή
του. Η σωστή ενημέρωση από ειδικούς γαλουχίας βοηθούν στην αντιμετώπιση διαφόρων
προβλημάτων που θα δημιουργηθούν στην περίοδο αυτή.