Η συζήτηση σήμερα με τις αναμνήσεις από το χτες, μου γεννήθηκε ως ιδέα όταν είδα την αποχαιρετιστήρια γιορτή, για τον πρώην καθηγητή μου στο λύκειο, που φεύγει μετά από 20 χρόνια προσφοράς!
Γιατί μόνο η λέξη προσφορά και λειτούργημα εκπροσωπεί εκ του αποτελέσματος τον εκπαιδευτικό και πάνω από όλα άνθρωπο με Α κεφάλαιο. Δεν είθισται να γίνεται γιορτή αποχωρισμού σε τέτοια έκταση και πάνδημη συμμετοχή μαθητών.
Βλέποντας τις φωτογραφίες και αναφερόμενη στην είδηση που μου "σφύριξε" μια παλιά συμμαθήτρια, οι μνήμες που ήταν κλεισμένες στο "σκληρό δίσκο του μυαλού", ξεχύθηκαν με μιας.
Αν ήμουν σήμερα μαθήτρια θα συμμετείχα και εγώ…! Επέλεξα να συμμετάσχω με τον δικό μου τρόπο στον αποχαιρετισμό. Με την συζήτηση από καρδιάς, στο ύφος που μας μιλούσε τότε – αφήνουμε τα χρόνια – που μιλάει και σήμερα ο διαχρονικά αγαπητός φίλος όλων των μαθητών, αλλά και εξαίρετος εκπαιδευτικός Κώστας Γιακουμίδης.
Η συνέντευξη έγινε έξω από το σχολείο οπου φοίτησα και εγώ, καθώς ο ίδιος είχε παραδώσει τα κλειδιά λίγες μέρες πριν.
Πως ένιωσα; Αχ! Όπως όλοι και όλες, όταν θυμόμαστε τα σχολικά μας χρόνια! Να ταν τα μαθητικά τα χρόνια δυο φορές… Πάμε λοιπόν να ταξιδέψουμε μαζί με την μηχανή του χρόνου . Προσδεθείτε . Φύγαμε ! Επιστροφή στη δεκαετία του 2000 …
Με τον καθηγητή μας στην πενταήμερη στην Μύκονο ! Από τότε έχω να ξαναπάω … Ναι είμαι εγώ . Θα μπορούσε είναι η κόρη μου . Αλλά δεν είναι . Εκείνη είναι πιο όμορφη….
Ήμουν καθηγητής για αρκετά χρόνια .To 2004 έγινα υποδιευθυντής . Το 2011 έγινα διευθυντής. Έπρεπε να αναβαθμιστεί το περιβάλλον του σχολείου, οπότε ότι ιδέα υπήρχε που συνέβαλλε σε αυτό προσπαθούσαμε να την εφαρμόσουμε. Κατ΄ αρχήν να βάψουμε το σχολείο με χρώματα.
Η ιδέα με τα grajjity;
Δική μου. Έβαλα αρχικά έναν μαθητή να κάνει ένα graffity όπως το ήθελα εγώ και μετά του είπα να κάνει εκείνος ότι θέλει, άλλα θα το εγκρίνω εγώ. Ζήτησα μια ελληνική σημαία. Ύστερα από αυτό μαθητές ζήτησαν να κάνουν και εκείνοι, οπότε κάναμε ακόμα και μέσα στις τάξεις. Για παράδειγμα υπάρχει αίθουσα που έχει τη Ν. Υόρκη το βράδυ. Τους είπα ότι όσο είμαι διευθυντής, κανείς δεν πρόκειται να τα «πατήσει» και να χαλάσουν.
Η διακόσμηση μέσα στις τάξεις
Δεν μείναμε στον εξωτερικό χώρο, αλλά μπήκαμε και μέσα στις τάξεις και αρχίσαμε την διακόσμηση. Με κάδρα, λαμπάκια για τα Χριστούγεννα, γλάστρες με λουλούδια. Έχουμε αίθουσα με έργα του Νταλί, του Πικάσο και παίρνουν τα παιδιά εργασίες να ετοιμάσουν για το θέμα κάθε πίνακα.
Κάθε τάξη μέσα έχει την δική της βιβλιοθήκη, υπολογιστές και επιτραπέζια παιχνίδια. Τα παιδιά στα διαλείμματα παίζουν σκάκι, τάβλι, μπιλιάρδο. Υπάρχει όμως η συμφωνία: «Όποιος καταστρέψει οτιδήποτε, το πληρώνει». Οπότε έτσι τα προστατεύουμε γιατί τους έχουμε περάσει την φιλοσοφία ότι εσείς δανείζεστε το σχολείο από τους επόμενους μαθητές.
Με αυτόν τον τρόπο σταμάτησαν οι καταστροφές και τα φαινόμενα μπόουλινγκ. Δεν είναι μόνο αυτό όμως, ακόμα και μαθησιακά κάθε χρόνο το ποσοστό των παιδιών που περνάει στις πανελλαδικές πλέον είναι πολύ υψηλό.
Ποιο είναι το μυστικό να σε νοιώθουν οι μαθητές δικό τους άνθρωπο, αλλά παράλληλα να μην ξεπερνούν τα όρια και να σας σέβονται;
Να δείξεις αγάπη. Άδολη αγάπη. Δεν είμαστε φίλοι. Τα παιδιά όμως θέλουν να τους δείξεις αγάπη και δικαιοσύνη. Συμβουλεύω, συζητάμε πολύ, αλλά τους έχω ξεκαθαρίσει ότι δεν θα ανεχτώ συμπεριφορές παράνομες. Ξέρουν ότι σε όποιο πρόβλημα έχουν μεταξύ τους, δεν παίρνω το μέρος κανενός, αλλά του δίκιου.
Έχετε νοιώσει ότι έχετε αδικήσει κάποιον μαθητή;
Κάποιες στιγμές ναι. Στα πρώτα χρόνια ειδικά.. Είναι σωστό να ζητάς συγγνώμη για να καταλαβαίνει και το παιδί ότι δεν το αδίκησες επειδή είχες προκατάληψη, αλλά επειδή ήταν μια άτυχη στιγμή, δεν το εκτίμησα σωστά κλπ. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται.
Πως και 11 χρόνια δεν έχει γίνει ούτε μια μέρα κατάληψη στο σχολείο;
Δεν είχαμε ούτε μια μέρα κατάληψη γιατί υπήρχε συνεννόηση. Τους έλεγα, πείτε μου ποια είναι τα προβλήματά σας. Τους έδινα στα περισσότερα που μπορούσα τις λύσεις. Ήταν όμως σίγουροι ότι θα τα κάνω. Υπήρχαν όμως και θέματα που τους ξεκαθάριζα ότι αυτό δεν μπορώ, ξεφεύγει από τα πλαίσια των αρμοδιοτήτων μου. Αν θέλετε να κάνετε κατάληψη μόνο γι΄αυτό, είστε άξιοι της μοίρας σας. Και έτσι αντιλαμβάνονταν και δεν προχωρούσαν σε κατάληψη.
Μια δύσκολη στιγμή που διαχειριστήκατε και δεν θα την ξεχάσετε;
Οι πιο δύσκολες στιγμές ήταν ο θάνατος μαθητών. Έχει τύχει αρκετές φορές και είναι κάτι που δύσκολα μπορώ να το διαχειριστώ. Επίσης οι απώλειες γονιών των παιδιών. Εκεί πρέπει να σταθείς, να καταλάβει ότι το σχολείο είναι οικογένεια. Τα παιδιά νιώθουν ποιος τα αγαπάει. Τα παιδιά θέλουν πράξεις, όχι λόγια. Κάναμε μπαζάρ μαζί με τους μαθητές και τα χρήματα που συγκεντρώναμε τα δίναμε σε μαθητές με οικονομικά προβλήματα. Να δεις πως συμμετείχαν!
Η πιο χαρούμενη στιγμή;
Η επιτυχία των παιδιών στις εξετάσεις. Η επιβεβαίωση ότι οι κόποι τους ανταμείφθηκαν. Αυτό το χαμόγελο στο πρόσωπό τους μπροστά από τον πίνακα με τις βαθμολογίες. Επίσης όταν έβλεπα παιδιά πρώην μαθητών μου να έρχονται στο σχολείο και εκείνα ως μαθητές.
Οι υπόλοιποι καθηγητές πως συνέβαλαν σε όλα αυτά;
Σε όλα αυτά βοήθησαν πάρα πολύ και οι συνάδελφοι, γιατί «έβαλαν πλάτη». Συναινούσαν σε πολλά πράγματα και βοηθούσαν πέραν του ωραρίου στο σχολείο. Θέλαμε να αφήσουμε ελεύθερα τους μαθητές να εκφράζονται δημιουργικά. Για παράδειγμα το λογότυπο του σχολείου μας το σχεδίασε μαθητής.
Αποβολές και τιμωρίες;
Αυτά πάντα υπάρχουν. Είναι το μαστίγιο και το καρότο που λέμε. Αν υπερβούν τα όρια γινόταν πειθαρχικός έλεγχος, το συζητούσαμε, έπρεπε να ζητήσουν συγγνώμη, αλλά έπρεπε να υποστούν και τις συνέπειες των πράξεων τους, μέσω της συνέπειας. Ευτυχώς υπήρχαν όμως πολύ μειωμένα κρούσματα.
Το αποχαιρετιστήριο πάρτι που σας ετοίμασαν, σας συγκίνησε;
Ήταν πολύ συγκινητικό. Ένας κύκλος τελειώνει, αλλά ένας άλλος ανοίγει. Είναι μια καινούρια αρχή. Είναι από τις στιγμές που δεν πρόκειται να ξεχάσω γιατί η αγάπη τους προς το πρόσωπό μου φάνηκε με πράξεις.
Έχετε εμπιστοσύνη στα παιδιά;
Πολύ, τα παιδιά είναι πολύ καλύτερα από εμάς. Η αλληλεγγύη που δείχνουν μεταξύ τους μας έχει ξεπεράσει. Μπορεί να σε τσαντίσουν, να κάνουν φασαρία, αλλά μόλις πετάξουν αυτό το χαμόγελο, τα ξεχνάω όλα.
Ως επιθύμιο στους μαθητές τι έχετε να τους πείτε;
Αγάπη και δικαιοσύνη.
Το μότο σας για τη ζωή;
Αισιοδοξία και όλα λύνονται εκτός από τα σοβαρά θέματα υγείας.
Σας ευχαριστώ κύριε Γιακουμίδη, πρωτίστως για τα γράμματα που μας μάθατε μαζί με τους άλλους καθηγητές, αλλά και για το ήθος, την αγάπη και την ανθρώπινη προσέγγιση σας! Στο …”τσιπάκι” των αναμνήσεων μου, είναι σίγουρο ότι θα έχετε πάντα, περίοπτη θέση…
Για να παρέχουμε την καλύτερη εμπειρία, χρησιμοποιούμε τεχνολογίες όπως cookies για την αποθήκευση ή/και την πρόσβαση σε πληροφορίες συσκευών. Η συγκατάθεση σε αυτές τις τεχνολογίες θα επιτρέψει σε εμάς να επεξεργαστούμε δεδομένα όπως συμπεριφορά περιήγησης ή μοναδικά αναγνωριστικά σε αυτόν τον ιστότοπο. Η μη συγκατάθεση ή η ανάκληση της συγκατάθεσης, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά αρνητικά ορισμένες λειτουργίες και δυνατότητες.
Λειτουργικά
Πάντα ενεργό
Η τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση είναι απολύτως απαραίτητη για τον νόμιμο σκοπό της δυνατότητας χρήσης συγκεκριμένης υπηρεσίας που ζητείται ρητά από τον συνδρομητή ή τον χρήστη ή με αποκλειστικό σκοπό τη μετάδοση επικοινωνίας μέσω δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών.
Προτιμήσεις
Η τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση είναι απαραίτητη για τον νόμιμο σκοπό της αποθήκευσης προτιμήσεων που δεν ζητούνται από τον συνδρομητή ή τον χρήστη.
Στατιστικά
Η τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για στατιστικούς σκοπούς.Η τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για ανώνυμους στατιστικούς σκοπούς. Χωρίς κλήτευση, η εθελοντική συμμόρφωση εκ μέρους του Παρόχου Υπηρεσιών Διαδικτύου ή πρόσθετες καταγραφές από τρίτο μέρος, οι πληροφορίες που αποθηκεύονται ή ανακτώνται για το σκοπό αυτό από μόνες τους δεν μπορούν συνήθως να χρησιμοποιηθούν για την αναγνώρισή σας.
Εμπορικής Προώθησης
Η τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση απαιτείται για τη δημιουργία προφίλ χρηστών για την αποστολή διαφημίσεων ή για την καταγραφή του χρήστη σε έναν ιστότοπο ή σε διάφορους ιστότοπους για παρόμοιους σκοπούς εμπορικής προώθησης.
