Γράφει η Κούκουζα Έλενα, Παιδαγωγός, MSc Psychology,
Εκπαιδευόμενη στη Συνθετική Ψυχοθεραπεία
Τα λόγια έχουν μεγάλη βαρύτητα στη ζωή μας, καθώς είναι ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνούμε. Πολλές φορές οι γονείς χρησιμοποιούν φράσεις που αν και για εκείνους μοιάζουν απόλυτα φυσιολογικές, στην πραγματικότητα δεν κάνουν καλό στο παιδί να τις ακούει, καθώς εμποδίζουν να ενισχυθεί η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθησή του. Υπάρχουν, όμως τα σωστά λόγια που μπορούν να βοηθήσουν τους γονείς να αναπτύξουν μια αληθινή επικοινωνία και μια μοναδική σχέση με τα παιδιά τους.
«Σταμάτα να κλαις»
Κανένα παιδί δεν κλαίει χωρίς λόγο. Τα παιδιά, όπως, και οι ενήλικες πρέπει να βιώνουν όλα τα συναισθήματά τους. Λέγοντας σε ένα παιδί να μην κλαίει είναι σαν να του λέμε ότι να κλαίμε είναι κάτι κακό ή λάθος.
Τι μπορεί να βοηθήσει: Είναι σημαντικό να δείξετε στο παιδί σας πως αναγνωρίζετε τα συναισθήματά του. Μπορείτε να του πείτε: «Καταλαβαίνω πως είσαι αναστατωμένος/η, αλλά το κλάμα δεν βοηθάει. Θες να μου μιλήσεις για το πώς νιώθεις;»
«Είσαι κακό παιδί»
Όλοι πρέπει να καταλάβουμε και κυρίως οι γονείς πως κανένα παιδί δεν είναι κακό, αλλά η πράξη του. Αποφύγετε να χαρακτηρίζετε τα παιδιά σας, καθώς ο χαρακτηρισμός αυτός αποτυπώνετε στο μυαλό τους, τις περισσότερες φορές τον υιοθετούν, με αποτέλεσμα να χάνουν την αυτοπεποίθησή τους.
Τι μπορεί να βοηθήσει: Μπορείτε να του πείτε, εξηγώντας πάντα με ωραίο τρόπο γιατί η πράξη του δεν ήταν σωστή: «Ξέρω ότι δεν είσαι κακό παιδί, αλλά αυτό που έκανες ήταν πολύ άσχημο. Δεν θα ήθελα να το ξανακάνεις».
«Κάνε γρήγορα»
Κάποιες φορές οι γονείς βιάζονται να κάνουν κάτι ή να πάνε κάπου και το παιδί μπορεί να καθυστερήσει να φάει ή να βάλει το μπουφάν του. Το να το πιέσετε να κάνει πιο γρήγορα, το μόνο που θα καταφέρετε είναι να
δημιουργήσετε άγχος στο παιδί, ειδικά αν το κάνετε συνέχεια.
Τι μπορεί να βοηθήσει: Μαλακώστε τον τόνο της φωνής σας και πείτε: «Ας κάνουμε λίγο πιο γρήγορα», βάζοντας και τον εαυτό σας μέσα σε αυτό, ή μπορείτε να το κάνετε σαν παιχνίδι λέγοντας: «Για να δούμε
ποιος θα βάλει πρώτος το μπουφάν».
«Σταμάτα αλλιώς…»
Πολύ συχνά οι γονείς όταν νευριάζουν με τα παιδιά τους, τους έρχονται στο μυαλό όλων των ειδών οι απειλές. Γενικά, καλό είναι να αποφεύγετε τις απειλές και τους εκβιασμούς, καθώς με αυτόν τον τόπο το παιδί
μπαίνει σε κατάσταση αδυναμίας. Ειδικά αν δεν έχετε σκοπό να πραγματοποιήσετε αυτά που λέτε, μην τα πείτε καθόλου, καθώς θα γίνεστε συνεχώς αναξιόπιστοι και με τον καιρό το παιδί δεν θα σας
πιστεύει ό, τι και να λέτε.
Τι μπορεί να βοηθήσει: Αν πρέπει να επιβάλλετε μια τιμωρία στο παιδί, δοκιμάστε κάτι πιο ήπιο, όπως: «Δεν θα δεις σήμερα το αγαπημένο σου έργο» και φυσικά κάντε το πράξη. Έτσι, το παιδί θα αντιληφθεί ότι
υπάρχουν όρια, τα οποία δεν πρέπει να υπερβαίνει.
«Είσαι εντάξει, δεν έχεις τίποτα»
Όταν το παιδί πέσει κάτω και χτυπήσει, τότε αρχίζει να κλαίει. Αν ο γονιός προσπαθήσει να το καθησυχάσει λέγοντάς του ότι δεν έχει τίποτα και είναι καλά, τότε είναι σαν να ακυρώνει εκείνη τη στιγμή το συναίσθημά του. Είναι σημαντικό να το βοηθήσετε να καταλάβει τι έγινε και να διαχειριστεί το συναίσθημά του.
Τι μπορεί να βοηθήσει: Αγκαλιάστε το παιδί και πείτε του: «Έπεσες απότομα και καταλαβαίνω πως πονάς. Θα ήθελες να σου δώσω ένα φιλί και να βάλουμε ένα τσιρότο;».
Γιατί να μην είσαι σαν τον αδερφό/αδερφή/τον φίλο/φίλη σου
Το χειρότερο που μπορούν να κάνουν οι γονείς είναι να συγκρίνουν το παιδί τους με τα αδέρφια του ή τους φίλους του. Εάν συγκρίνετε το παιδί σας με άλλα παιδιά είναι σαν να του λέτε ότι δεν σας αρέσει αυτό που
είναι, με αποτέλεσμα το παιδί να αποθαρρύνετε από το να προσπαθήσει να αναπτύξει τις ικανότητες του. Ειδικά η σύγκριση με τα αδέρφια προκαλεί μεταξύ τους μεγάλη αντιζηλία. Είναι πολύ σημαντικό να
αντιμετωπίζετε τα παιδιά σαν εντελώς διαφορετικές και μοναδικές προσωπικότητες.
Τι μπορεί να βοηθήσει: Αποφύγετε τις συγκρίσεις και ενθαρρύνετε το παιδί σας λέγοντάς του: «Είμαι σίγουρος πως αν προσπαθείς περισσότερο γι’ αυτό θα τα πας εξαιρετικά».